Santorini, raj na ziemi czy ocalały ślad zaginionej Atlantydy?

Czyż nie jest tu pięknie?
Wracam tu często , choćby w myślach.













Santorini, przepiękna grecka wyspa pełna bieli i błękitu. Leży na morzu egejskim, około 80 km od wybrzeży Grecji. Od XIII wieku nazywana jest Santoryn (od imienia Św. Ireny, Saint Irene). Wcześniej nazywana była Kallisti, Thira. W obszarze tym rozwijała się kultura minojska (najstarsza kultura epoki brązu, która powstała na Krecie ok 3000 r p.n.e.) Około 1600 r.pn.e doszło tu do silnego wybuchu wulkanu. Wybuch, a potem najazd Achajów, spowodowały zmierzch kultury minojskiej. Kilkaset lat wyspa nie była zamieszkana. Do dziś ludzie doszukują się tu zatopionej Atlantydy. Może kiedyś legenda zostanie potwierdzona, podobnie jak wiele opisów zawartych w przekazach Homera zostało potwierdzonych wykopaliskami archeologicznymi. Obecnie na Santorynie (a przede wszystkim na największej wyspie Thira) rozwija się turystyka. Ale czy należy się temu dziwić, oglądając takie piękne obrazy. Niebywałe jest to, że część domów została dosłownie wydłubana łopatami w pumeksie. Charakterystyczne półkoliste dachy, poprawiają cyrkulację powietrza, dzięki czemu w domach jest chłodniej i przyjemniej. Największym problemem jest tutaj brak słodkiej wody i w związku z tym istnieje wiele niedogodności i ograniczeń w jej używaniu.